Kanaatimce...

Kalır İle Kalmaz

Cemâli Dursun Avcı

Çamur atma izi kalır

Gönül kırma sızı kalır

Ariflerin dergâhında

Eğri kalmaz düzü kalır

Kalem biter yazı kalır

Ozan ölür sazı kalır

Yunus gibi olanların

Gönüllerde sözü kalır

Kabuk çıkar özü kalır

Ateş söner közü kalır

Vakti saati gelene

Azrail'in gözü kalır

Çoğu biter azı kalır

Nazlıya kâr nazı kalır

Dünürcüye kulp takanın

Gitmez evde kızı kalır

Azı gider uzu kalır

Rüzgar diner tozu kalır

Saç sakalı ağaranın

Ne tadı ne tuzu kalır

Adam yoksa yozu kalır

Yüzsüze bed yüzü kalır

Her gidene kala kala

Kefen için bezi kalır

Mü'min olan darda kalmaz

Tevbe eden narda kalmaz

Mazlumların bedduâsı

Arşa çıkar yerde kalmaz

Kolay kılan zorda kalmaz

Haram yiyen kârda kalmaz

Kurtla kuzunun hesabı

Mahşeredir burda kalmaz

Şıp sevdi hiç birde kalmaz

Gevezede sır da kalmaz

Hakk'a aşık olan gözde

Açılır hiç perde kalmaz

Yunmuş beden kirde kalmaz

Yük çekmeyen terde kalmaz

Yazın kıymetin bilenler

Tipi, boran, karda kalmaz

Derman bulan derde kalmaz

Ah vah edip zarda kalmaz

Güzel görenlerin gözü

Gülde kalır harda kalmaz

Yarasalar nurda kalmaz

Hayrı seven şerde kalmaz

Mihmân durur Hak gönülde

Gönül gözü körde kalmaz