Kanaatimce...

Anne, Allah Otobüsün Üstünde mi?

( Otuz beş yıl önce hayat dersi veren gerçek bir anı )

Edibe (KÂHYA) AYDIN

Emekli Öğretmen

17.05.2020

ANNE BABA OLARAK EN ÖNEMLİ GÖREVİMİZİN NE OLDUĞUNU BİLİYOR MUYUZ ?

Annelik oldukça zor, zorluğunun yanında büyük sorumluluk isteyen kutsal bir görevidir. Doğuran herkes annedir. Ama sorumluluğunu tam yerine getirenlerin sayısı kaçtır bilmiyoruz.

Anne olmanın okulu, diploması yoktur. Kendi annenizden ve çevrenizden görüp duyduklarınıza bir de duygularınızı ekleyip, bu çok zor görevi yerine getirmeye çalışırsınız. Bazen,sorumluluklarınızın önemini bilmeden bu görevi tamamlarsınız. Bazen de farkına varmadan , sizin ve çocuğunuz için hayati önem taşıyan, görevinizi unutursunuz.Sonra da yaptığınız hatayı anlar, pişman olursunuz. Ama artık bu hatanızı düzeltme şansınız yoktur.

Bu gerçeği kanıtlayan bir anımı paylaşarak, genç anne babaların ve anne baba adaylarının bu sorumluluklarına ,öncelik tanımasına destek olmak istedim.

Bundan tam otuz beş yıl önce,güzel bir sonbahar günü, üç yaşındaki oğlumla belediye otobüsüne bindim. Öğlenden önceki bir saat olduğu için, otobüste oturacak yer vardı. Pencere önündeki üçlü oturma yerinde 65-70 yaşlarında düzgün giyimli bir hanım oturuyordu.Düşmemek için, yaşlı hanımın yanındaki boş koltuğa acele ile oturdum. Diğer koltuğa da oğlumu oturttum. İlk defa kucağımda oturmadan rahat bir yolculuk yapan oğlum, çevresine bakınıp, merak ettiklerini soruyordu.

- Anne bu kapı nasıl açılıyor?

- Biz nereye gidiyoruz?

Arka arkaya soruları sordu. Ben de çevreyi rahatsız etmeden kısa cevaplar verip, merakını gideriyordum. Birden, başını yukarıya kaldırıp, parmağıyla otobüsün tavanını göstererek,öykümüze konu olan soruyu sordu:

- ANNE ALLAH OTOBÜSÜN ÜSTÜNDE Mİ?

Hepimiz , laf arasında” yukarda Allah var” ya da başımızı kaldırıp” Allahım beni görüyorsun” gibi benzer ifadelerle Allah’ ın hep yukarıda olduğunu söyleriz. Oğlum bu konuşmalardan duyduklarını aklında tutmuş olacak ki: Bana bu soruyu sordu. Ben de ;diğer sorulara verdiğim cevaplar gibi, bu sorunun cevabını da kısaca geçiştirmek için “ evet Allah otobüsün üstünde” dedim. Birden yanımdaki teyze bana döndü:

- Çocuğa neden öyle cevap verdin. Neden” Allah adını andığımız , aklımızdan geçirdiğin her yerdedir “demedin. Çocuğa neden yanlış bilgi verdin.

Bu konuşma beni çok etkiledi mahçup oldum.

- Teyzeciğim haklısın. Otobüsteyiz. Çok soru sordu. Bende kısa bir cevap vermek istedim. dedim.”Kısa bir sohpet sırasında ;teyzenin emekli bir öğretmen olduğunu öğrendim. Teyze konuşmaya devam etti. Söylediği cümleler otuz beş yıl önceki ses tonu ile aklımdan hiç çıkmadı.

“Bak kızım; ben okudum,öğretmen oldum. Evlendim. İki oğlum oldu. Her anne gibi, ben de çocuklarımı en iyi şekilde yetiştirmek için elimden geleni yaptım. Onların iyi bir meslek sahibi olması için çok iyi okullarda okuttum. Çok şükür büyük oğlum Adana’ da savcı. Küçük oğlum Ankara’ da doktor. Eşim ölünce yalnız kaldım. Oğullarımın ikisi de evli. Ben iki oğlumun da evinde kendime bir yer bulamadım. Şimdi huzurevinde kalıyorum. Neden çocuklarımla birlikte olamadığımı, torunlarımı göremediğimi sorguladım.Sonunda sorumun cevabını buldum.Yaşadığım bu sonu ,kendim hazırladığımı çok geç anladım. Artık yapacak birley yoktu.

Çocuklarıma ; her sözün başında “dersinize iyi çalışın. İyi bir mesleğiniz olsun. Doktor olun. Avukat olun” diye diye büyütürken; Allah’ ın emirlerini, anne babaya karşı görevlerin ne olduğunu öğretmek aklıma gelmedi. Doktor, hakim oldular ama beni yanlarına almadılar. Bak kızım: Sen gençsin. Çocuğun da daha küçük. O’ na Allah’ ın emirlerini ve toplumsal kuralları en doğru şekilde anlat. Benim yaptığım hatayı yapıp, benim durumuma düşme”.dedi.

Bu çok etkileyici konuşmayı, fırsat bulduğum her anne babaya anlatırım. Anne ve babaların en büyük görevlerinin, çocuğuna Allah’ ın emirlerini ve toplum kurallarını yaşatarak, anlatarak yetiştirip hayata hazırlamak olduğunu vurgularım.

Bu görevi bilinçli şekilde yerine getiren ANNELERE BABALARA NE MUTLU!