Adım ihtiyar benim çileyle yoğrulmuşum
Sade yokuşta değil düzde de yorulmuşum
Ne seller sular gibi akıp coşup çağladım
Ne güzeller zülfünden yaralarım bağladım
Kalktım yürüdüm koştum ve gün geldi duruldum
Gençlik uçtu elimden bu günlere savruldum
Heybemde ne izler var saysam yetişmez zaman
Neler tüketti ömrüm aman Allahım aman
Sadık bir dost eliyle bir nefes soluklandım
Bir resme şiir oldum bir şiirle resm oldum