Bir zamanlar iki arkadaş varmış, yedikleri içtikleri ayrı gitmeyen.
Demişlerki, biz okulu bitirdikten, hayata atıldıktan sonra ola ki birimiz yükselir birimizin de başı derde düşerse.. Dara düşen öbürüne bir not göndersin “Ben O’ yum” diye.
Gün gelmiş biri Genel Müdür olmuş, diğeri de yoksulluğa düşmüş. Binbir ümitle, arkadaşımı bir ziyaret edeyim demiş. Tabii ki sekreterler, özel kalemler vs ulaşmak mümkün değil. Özel kalemden son bir rica demiş, bu notu iletin görüşmezse çeker giderim. Üzerinde “Ben O’yum” yazılı notu vermiş. Not içeriye genel müdüre ulaşmış.
Notu okuyunca arkadaşını,ahitleşmeyi hatırlamış.
Hemen notun altına bir de kendisi not yazıp özel kaleme verip kapıda bekleyen arkadaşına göndermiş.
Notunun ilave notla geri geldiğini gören arkadaş merakla notu okumuş:
“Ben O değilim”