Issız kaldı, Nahit taşlar..
Öksüz kaldı, masum kuşlar..
Eve girdi tüm insanlar..
Şırıltıdan yoksun sular..
Kalp atışlı, canlı yollar..
Gölgelere saklandılar..
Allı pullu, o dükkânlar..
İçlerine kapandılar..
Resimler de , şarkılar da..
Geceler de, sabahlar da..
Yetim kaldı, rüyalar da .
Devir geçti, koronada..
Sitemizdeki Şiirleri |
Özlem 2 |