Kanaatimce...

Yok'un Yitik Ülkesinde..

Mustafa Gökay - 12.02.2006

Ben.. benim,

Benlik ülkesinde…

Al

Beni ben/den vazgeç

Unut kendini..

Beni ateşlere sal..

Ve erit beni benliğinde

Biz olalım / iz olalım..

İşlesin an/sız süreç;

Giz olalım sessizce..

Ne dersin ?

Soyunalım,

Kimden.. kimlikten..

Bitsin yalan sevdalar, gitsin Leyla..

Yokluk denizinde yelken açıp,

Hiç olalım / iç olalım..

Yok’un yitik ülkesinde…

Varlığı isteyenlere versin de Mevla;

Biz y/ok olalım sessizce..

Ne dersin ?

Unut/tuklarımızı da,

Yok/luğumuzu da unut/tuğumuz “an”

Şebnem küçücük bir güneş;

Kalbimizde Kehkeşan..

Yok’un imbiğinden süzülüp.. süzülüpte

Gezinelim el/siz ayaksız

Soyut bir şiirin dizelerinde;

Bir çiğ tanesi gibi.. yeniden doğalım.. sessizce..

Ne dersin ?

Ses yok, giz yok, iz yok,

Herkes yok, hiç yok, biz yok’ta..

Şiir mi sonsuzda son nokta ?